ตั้งแต่ครั้งแรกที่รู้ว่าเอ็นท์ติดคณะศึกษาศาสตร์ ซึ่งเป็นคณะที่ใฝ่ฝันอยู่แล้ว และรู้ว่าติดมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ซึ่งก็เคยได้ยินชื่อเสียงมาบ้าง แต่ก็ไม่เคยได้รู้จักหรือเคยมา ก้าวแรกที่ได้เข้ามา ณ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์รู้สึกตื่นเต้นมากเพราะ หนึ่งคือเราสอบได้ สองเป็นมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียง ความรู้สึกที่เข้ามาครั้งแรก รู้สึกว่าทำไมใหญ่จัง ตอนแรกไม่คาดคิดอะไรมาก คิดว่าคงจะมีตึกใหญ่ๆ ที่อยู่ติดกัน คงจะต้องแออัดมาก พื้นที่เล็กๆ วุ่นวาย แต่พอได้มาเจอจริงๆ รู้สึกดีมากที่ได้เห็นต้นไม้ เริ่มรู้สึกชอบขึ้นมา และดูกว้างใหญ่ แต่สิ่งที่ชอบมากที่สุดคือความเป็นธรรมชาติ เหมือนเป็นเมืองอีกเมืองหนึ่ง ซึ่งข้างนอกดูวุ่นวายรถรามากมาย แต่พอเข้ามาข้างในเห็นต้นไม้ก็รู้สึกสดชื่น พอได้เข้ามาเรียนยิ่งรู้สึกใหญ่มาก วันแรกงงเลยไม่รู้ทางออก เข้าอีกทาง แต่ออกอีกทาง แต่สนุกดี เป็นการเรียนรู้ใหม่ๆ แม้แต่ชื่อตึกเองก็ต้องมาจำ ประตูทางออกก็เยอะมากมาย แถมยังมีชื่อของสถานที่ หรือชื่อของรถแปลกๆ แต่ก็ภูมิใจเพราะไม่เหมือนใคร เช่นรถตะลัย หลายคนก็จะงง ถ้าไม่ใช่นิสิตเกษตร มันเป็นความภูมิใจที่ได้มาเป็นนิสิตเกษตร และอีกความภูมิใจคือการได้ใช้คำว่านิสิต ได้เป็นลูกพระพิรุณ ชอบเข็มที่ติดหน้าอกด้วยเพราะเป็นเอกลักษณ์และดูเด่นดีทั้งเข็มทั้งกระดุม ในความประทับใจในมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ประทับใจหลายๆอย่าง ทั้งสถานที่ที่ได้กล่าวมา มีความรู้สึกภูมิใจทุกครั้งที่หลายๆคนที่มาเยี่ยมมหาวิทยาลัยเราแล้วบอกเป็นเสียงเดียวกันว่า เกษตรร่มรื่น รายล้อมไปด้วยต้นไม้ ซึ่งหาได้ยากที่จะมีพื้นที่แบบนี้ในเมือง โดยเฉพาะถ้าเป็นช่วงที่ต้นนนทรีออกดอกและร่วงลงมา ดอกสีเหลืองของนนทรีจะกระจายกระเต็มพื้นทางเดิน เหมือนทางเดินนั้นถูกปูไปด้วยพรมสีเหลือง และมีดอกนนทรีค่อยปลิวตามลม เป็นภาพที่ประทับใจมาก แต่ละสถานที่ในมหาวิทยาลัยมีประวัติความเป็นมาทั้งนั้นทุกๆแห่งในมหาวิทยาลัยมีความทรงจำให้ลูกหลานได้ทราบสืบต่อมา ได้สร้างความประทับใจและเป็นที่จดจำต่อไป นั่นคือความรู้สึกที่มีต่อภาพรวม ต่อสถานที่ของมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น